Ik begin mijn verhaal met de wens dat een ieder in goede gezondheid is en blijft tijdens deze turbulente periode. Er zijn veel slachtoffers gevallen en nog steeds verliezen we mensen.
Het is een heftige tijd, zowel zakelijk als privé.
Het vergt in beide situaties aanpassingsvermogen op een niveau waar velen van ons nog niet eerder mee te maken hebben gehad, inclusief mezelf.
Ik vind het zeer knap en ben trots op hoe onze zorgmedewerkers onder deze omstandigheden presteren en complimenteer ze. Ik hoop dat zij, als dit (grotendeels) achter de hand is, de tijd krijgen om te herstellen en dat werkgevers en overheid hierin mee zullen en willen denken. We hebben er niks aan als de helft van hen straks overspannen of met een burn-out thuis komen te zitten.
Tegen mijn collega ondernemers in welke bedrijfstak dan ook wil ik zeggen: Ik ben net zo trots op jullie! Hoe jullie vechten voor je onderneming om op welke manier dan ook te knokken voor je bestaansrecht. Ga door en hou vol.
Tegemoetkomingen vanuit de overheid
Zakelijk gezien mag ik mijn zegeningen tellen. Binnen onze organisatie is niemand getroffen door Corona en dat is al een winst op zich. Hoewel de overheid diverse maatregelen getroffen heeft worden diverse branches erg zwaar getroffen en ondernemers die jaren hebben gezwoegd en een droom hebben verwezenlijkt, zien deze droom in enkele maanden vernietigd worden door dit rotvirus.
De tegemoetkoming van 4K (TOGS) voor deze ondernemers is, mits je aan de juiste voorwaarden voldoet, slechts een pleistertje op de steeds groter wordende wond. Want de vaste lasten en personeelskosten lopen in veel gevallen gewoon door en dat dek je niet met deze tegemoetkoming. Ik merk wel dat ondernemers opnieuw creatief worden uitgedaagd om hun omzet te behouden en/of enigszins te redden. Ik heb inmiddels zelf mogen genieten van een luxe driegangen diner in eigen huis van een lokale restauranthouder. Thinking outside the box…goed gedaan!
De NOW-regeling die tegemoet komt in de loonkosten helpt wat meer, wederom als je aan voorwaarden voldoet. De 20% omzetverlies-voorwaarde is al diverse keren versoepeld en gelukkig betekent dit dat diverse collega-ondernemers van me nu een beroep op deze regeling kunnen doen. Ik ben ook blij dat er aan de ZZP-ers wordt gedacht middels de TOZO. Hoewel het natuurlijk niet om megabedragen gaat, is het zeer welkom denk ik om in ieder geval als ZZP-er een bepaalde periode door te kunnen komen.
Hebben ze dan geen reserves opgebouwd?
De vraag die ik om me heen hoor; Hoe kunnen zoveel bedrijven (diverse branches uiteraard buiten beschouwing gelaten) in de financiële problemen komen? Hebben ze dan in de voorgaande jaren geen reserves opgebouwd?
Als die vraag aan mij wordt gesteld, moet ik even goed nadenken. Van ZZP-ers wordt automatisch gedacht dat zij een hoger inkomen hebben en daardoor logischerwijs meer aan de kant kunnen zetten…of gezet moeten hebben.
Omdat ik zelf freelancer ben geweest weet ik dat ik zelf dat potje wel heb opgebouwd voor onvoorziene omstandigheden. Als ik ziek werd of met verlof ging, werd mijn salaris niet doorbetaald (destijds niet verzekerd daarvoor, bewuste keus door zelf reserves op te bouwen). Maar een hele grote groep zelfstandigen gaat, al dan niet bewust, door een hoger inkomen ook op grotere voet leven. Duurder huis en dus hypotheek, leukere auto voor de deur, wat vaker uit eten…dat kan en dat mag natuurlijk ook. Maar je weet ook als freelancer dat je rekening moet houden met scenario’s die zomaar kunnen opdoemen. Zoals nu. Niet elke verzekering of broodfonds keert uit of kan uitkeren in deze tijd. Zorg ervoor dat je in ieder geval, naast het potje voor je jaarlijkse belastingafdracht, ook een potje creëert voor onvoorziene omstandigheden of spaar gewoon extra.
Als eigenaar van een onderneming is mijn denkwijze hetzelfde als freelancer. Misschien komt dit ook door het feit dat ik een financial ben en dus in mijn carrière bij verschillende werk- of opdrachtgevers heb kunnen zien hoe het wel moet en hoe het zeker niet moet als het gaat om omgaan met geld. Ik heb bedrijven klappen zien krijgen waar je u tegen zegt. Sommigen konden deze opvangen, anderen niet. Dit heeft natuurlijk te maken met je financieel beleid, liquiditeitsplanning en visie. Leg je reserves aan en zo ja, welke? Ik heb er bewust voor gekozen om elke maand een stuk te reserveren van de omzet. Als er geïnvesteerd moet worden, dan wil ik liever niet bij een bank of instelling moeten aankloppen voor een lening of krediet. Niet dat dit erg is, heel normaal zelfs, maar als je het uit eigen middelen kan doen ben ik er persoonlijker trotser op en het scheelt natuurlijk ook wat aan rentekosten etc. Maar nogmaals, grotere investeringen vergen meestal wel hulp van buitenaf en dat is logisch.
Echter niet iedereen kan reserves aanleggen. Veel bedrijven zitten in een golfbeweging waarbij er elke maand centjes binnen komen en die gaan er ook weer net zo hard uit. Als je het als ondernemer goed doet, dan blijft er in dat proces wat over voor je onderneming qua liquiditeit. En daarmee doel ik op de kostendekking van je pand, auto’s, personeelskosten, overhead, fiscale verplichtingen en wat nog meer. Daarna moet er wat overblijven.
Als je verdienmodel niet toereikend is, moet je hier nog eens kritisch naar kijken.
Vakantiegeld als redding
Helaas hoor ik de laatste dagen regelmatig dat concullega’s problemen hebben om hun betalingsverplichtingen na te kunnen komen. Dat vind ik heel vervelend. Werknemers die moeten wachten op hun salaris of gevraagd worden of het vakantiegeld enkele maanden later betaald mag worden. Als een dergelijke maatregel je onderneming kan redden en je medewerkers staan ervoor open, go for it. Als ik als werknemer voor die keuze sta, zou ik waarschijnlijk instemmen.
Want ik kan wel doodleuk mijn vakantiegeld toch opeisen in mei, maar als mijn werkgever niet meer bestaat de maand erop, dan heb ik er toch een probleem bij. Al krijg ik als financial dan gauw het vermoeden dat de liquiditeitspositie van een dergelijke werkgever al langer onder druk staat of wederom de reserves niet goed zijn opgebouwd, maar dat is een gevoel of aanname. Ik vind ook dat het nog altijd een verzoek of voorstel moet zijn naar je medewerker en geen eis. Die medewerker kan persoonlijke redenen hebben om dat geld in mei te moeten ontvangen omdat hij of zij wellicht zelf onder druk staat privé en rekent op dat extraatje. Want je leest steeds vaker dat het vakantiegeld steeds minder voor die vakantie wordt gebruikt, maar om andere verplichtingen te voldoen.
Trots op ons team en onze klanten
Wij bij The Solutionz Group staan er gelukkig goed voor. Ik ben trots op mijn team op kantoor (of in deze periode; thuis) en trots op mijn collega’s in het veld. Voor hen is niet altijd even makkelijk om thuis te werken met een gezin, (kleine) kinderen en wellicht een minder ideale werkplek. Maar ze buffelen door als echte ambassadeurs en dat doet me goed. Zij zorgen er feitelijk voor dat we onze bedrijfsvoering kunnen continueren.
Trots ben ik ook op mijn klanten die mijn medewerkers in staat stellen door te kunnen werken op afstand. Ik mag niet klagen als ik er even bij stil sta.
Veel bedrijven lassen op dit moment vacature- of aannamestops in vanwege de onzekerheid die nu heerst. Wanneer gaat alles weer op volle toeren mogen draaien? Is het nu tijd om te bezuinigen of te investeren?
Voor een onderneming zoals wij, actief in de IT arbeidsbemiddeling, is dit wel een uitdaging. We moeten er harder aan trekken om een geschikte vervolgopdracht te vinden voor onze mensen. Toch merk ik dat bedrijven voorzichtig aan weer willen investeren en de remmen er geleidelijk af gooien. Wij hebben fors geïnvesteerd het eerste kwartaal in de uitbreiding van ons kantoor en gaan ons personeelsbestand behoorlijk uitbreiden. Dit is een weloverwogen besluit dat je uiteraard alleen kan nemen als het mogelijk is en goed doordacht. Ik doe dan ook een shout out naar mijn compagnon Michael Sitaram die naast mij staat als we samen verschillende besluiten moeten of willen nemen. Ik kan op hem bouwen in deze tijd (altijd trouwens) en als sparringspartner kan ik me geen betere wensen.
Keep it real
Ik hoop dat de horeca- en evenementenbranche het nog vol kunnen houden en ik wens alle ondernemers in die takken sterkte en ik bid met ze mee dat ze binnen afzienbare tijd weer mogen gaan knallen. Want laten we eerlijk zijn…we hebben Netflix nu wel gezien en ik ben wel weer toe aan een leuk feest of een spannende voetbalwedstrijd!
Op kantoor ben ik bezig om werkplek-technisch de 1,5 meter te kunnen waarborgen en dat gaat wel lukken. Ik kijk met hoop en lichte geruststelling naar de toekomst. We gaan gewoon door…keepin’ it real…
Ajay Goerdial
Financieel Directeur – The Solutionz Group
